zoeken naar cover

Ach, de perfecte cover vinden voor een boek, het is geen kattenpis. En al zeker niet voor dit boek. Afbeeldingen van veeartsen zijn al moeilijk te vinden. En veeartsen zonder sloten bloed en bakken mest, nog moeilijker.
De uitgeverij vond er een die zou kunnen passen. Zelf had ik iets anders voor ogen. Maar eerlijk gezegd, had ik dat wel vaker. Het eerste moment was ik zelden tevreden met de voorgestelde cover.
Die keer voor ‘Inkt’ was het anders. Dat was meteen een coup de coeur. Maar het was dan ook ontworpen door niemand minder dan Brody Neuenschwander. Het ontwerp hangt hier trouwens nog altijd in mijn bureau.
​
Maar dat dit keer is het wel bijzonder moeilijk. Ik had nochtans bij iedere veearts om foto’s gevraagd. Samen met hen heb ik zitten bladeren door albums. Wel hadden ze afbeeldingen van technische handelingen: een bistourie die de buik van een koe opensnijdt, een arm die verdwijnt in de kont van een vaars, een spuit bij de nek van een stier…
Bijgaande foto vond ik zelf qua tinten wel oké en passen bij de sfeer van de verhalen. Het is Ludo Ruytjens in zijn jonge jaren. Hij begint aan een keizersnede. Maar de uitgeverij vindt het helemaal niet spreken. Ze hebben gelijk, moet ik toegeven. De veearts kijkt beter in de lens, en koe of kalf of big ook, als het even kan.
Lastig moment dus. Want ik wil zo graag een mooie kaft, die perfect past bij de inhoud. Het is het inpakpapier van het verhaal, van de tekst. Het moet lokken, het moet verleiden. Het moet roepen: ‘Pak me dan, pak me even vast, draai me om, lees de achterflap, toon een momentje interesse… neen, kopen hoeft niet (graag natuurlijk, maar hoeft niet) – pak me alleen even vast!’

---