katrien vervaele
  • home
  • boeken
  • stories
  • si en la
  • bio

hertekoe

11/12/2017

Comments

 
Foto
Wetenschappers geloofden eeuwenlang dat het mogelijk was om een paard te kruisen met een koe. Dit las ik in een interview met dierenarts Peter Bols in dS weekblad. Het interview had alles om me op het puntje van mijn stoel te krijgen, mijn zintuigen op scherp. Zo las ik onder meer dat Napoleon een grote rol speelde in de uitbreiding van het veeartsenij-onderwijs. Hij besefte dat hij nog meer veldslagen zou kunnen winnen wanneer de veeartsenij op een hoger niveau kwam te staan en hij meer en bekwamere dierenartsen ter beschikking kreeg om de duizenden paarden van zijn cavalerie te verzorgen.
Ook koren op mijn molen zijn weetjes als het 18de eeuwse gebruik om vreemde voorwerpen in te naaien. Deze zouden alle etter uit het lichaam aantrekken en zo de ziekte uit het dierenlijf verdrijven.
Maar mijn aandacht gaat vooral naar die kruising tussen een paard en een koe.
Claude Bourgelat, de oprichter van de eerste veeartsenijschool (dat was in Frankrijk) beweerde zelfs dat hij er in geslaagd was om zo’n kruising te laten gebeuren. Het dier werd een jumard genoemd. Peter Bols, die in de hoedanigheid van hoogleraar aan de faculteit Diergeneeskundige Wetenschappen in Antwerpen al jarenlang onderzoek doet naar reproductie bij dieren, begrijpt echter niet dat die stelling zolang heeft kunnen blijven bestaan. Hij is er pertinent zeker van dat zoiets niet kan. Een hengst met een koe, of omgekeerd, een stier met een merrie: onmogelijk dat daar iets kan uit voortkomen.
Dit gegeven brengt me een kleine 40 jaar terug in de tijd. In de streek ten noorden van Arlon, een bosrijk gebied waar nog wild leeft in de bossen, zou een koe een (doodgeboren) kalf hebben geworpen dat eigenschappen van een hert vertoonde. De veearts die had geholpen bij de kalving, had geopperd dat de koe misschien wel door een hert was gedekt. Of was het de boer die dit had bedacht? In ieder geval is dit wel zo in  mijn herinnering blijven leven.
Maar de tijd haalt ons geheugen soms danig door de mangel, blijkt nu ook weer. Wanneer ik het bij de betrokken dierenarts navraag, herinnert deze zich dat niet meer. Bovendien is hij formeel dat zoiets onmogelijk kan, want een koe en een hert zijn chromosomaal te verschillend om te kunnen kruisen.
Aldaar en in die tijd is er dus nooit een koe gekalfd van een hert. Daar gaat mijn verhaal … mijn hertekoe afgevoerd naar het rijk der fabeldieren.

Comments
    Af en toe een babbel.
    Over zee en strand,
    over hooi en stro
    en polder,
    of over mezelf.

    Archieven

    November 2022
    May 2022
    March 2022
    February 2022
    September 2021
    July 2021
    June 2021
    May 2021
    April 2021
    March 2021
    January 2021
    December 2020
    November 2020
    October 2020
    September 2020
    August 2020
    July 2020
    May 2020
    April 2020
    March 2020
    January 2020
    December 2019
    October 2019
    September 2019
    August 2019
    May 2019
    April 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    July 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017

    Categorieën

    All

    RSS Feed

Proudly powered by Weebly
  • home
  • boeken
  • stories
  • si en la
  • bio