![]() Morgen 5 november is het paardenzegening in Vlissegem. Maar niet alleen paarden worden gezegend, ook honden ontvangen kwispelend het gewijde water. De patroonheilige van de kerk aldaar is Sint-Blasius, niet alleen voor keelpijn wordt zijn hulp aanroepen, ook de dieren is hij genegen. Of het alleen zoogdieren betreft, weet ik niet, evenmin of hij iets met vissen heeft. In ieder geval ga ik ernaartoe, zo kan ik nog even mijn zeemeerminnenstaart laten zegenen vooraleer ik hem afpel. Dit laatste is geen coup de tête, geen folietje. Ik zit al maanden te prutsen aan die schubben. Dagenlang, zittend op een strandhoofd zat ik me te ontzilten, te scrubben en te ontschubben. De reden hiervoor is dat ik tegenwoordig evenveel in koeienstallen en groene weiden te vinden ben dan aan zee en op het strand. De stap zetten van meermin naar boerenmeisje was niet evident. Had ik immers niet gezworen om geen projecten meer op te pakken? Maar het bloed kruipt blijkbaar waar het niet gaan kan. Naast vissersbloed stroomt heel wat genetisch materiaal door me heen, afkomstig van boeren en veekooplui. Maar er is meer nodig dan zitten scrubben op een 'boarebreker', meer dan wat baantjes trekken in poldergrachten om me van die meerminnenstaart te ontdoen. Het zout krijg ik er evenmin zomaar uit. Geregeld moet ik dus terug naar zee, want als ik te lang in weides en op boerenerven vertoef, snak ik weer naar het ritmisch gedreun van de golven en de geur van aangespoelde schelpen en wier. Ik heb tegenwoordig weinig baat meer aan een staart, ik heb mijn beide voeten nodig, liefst nog geschoeid in rubberen laarzen. Heb ik wel nodig om rond te struinen in de wereld van veeartsen en paardenmeesters. Het zijn niet de jonge snaken die ik opzoek, wel de mannen die er hun carrière op hebben op zitten. Ze vertellen me over de stiel van vroeger, over hun leven van pakweg 1950 tot 1990 ... de tijd van de eerste keizersnedes, maar evengoed de tijd dat de boeren nog heilig geloofden in paardemiddels en dat wijwater nog concurreren kon met medicijnen. De paardenzegening morgen in Vlissegem lijkt me het ideale moment voor een laatste zegen over mijn staart. Het moment om nog wat schubjes weg te wrijven. Maar om het zout helemaal weg te sprenkelen, zal wellicht meer nodig zijn dan een kwispel wijwater. |
Af en toe een babbel.
Over zee en strand, over hooi en stro en polder, of over mezelf. Archieven
April 2023
Categorieën |